کد مطلب:292086 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:666

شرایطظهورآقاامام زمان (عجّل اللّه تعال فرجه الشّریف)چیست؟

آیة اللّه صافی گلپایگانی

مراجعه به منتهی الآمال

به كتاب شریف منتهی الآمال مرحوم محدّث قمی رضوان اللّه علیه، اواخر جلد دّوم مراجعه نمائید. واللّه العالم.

آیة اللّه خزعلی

آماده شدن جهان و آماده شدن مردمان جهان

آماده شدن جهان و آماده شدن مردمان جهان از نظر ابراز و رسانه و مردم از نظر یأس و سرخوردگی از حكومت ها و عطش شدید یك حكومت عادله.

آیة اللّه نوری همدانی

آمادگی جهانی جهت پذیرش دعوت آن حضرت

شرایط ظهور آن حضرت متعدّد است كه از همه مهمتر آمادگی جهانی جهت پذیرش دعوت آن حضرت می باشد. هر گاه جامعه انسانی به مرحله ای رسید كه از تمام مكاتب مادّی جهت اصلاح بشر، مأیوس شد و زمینه پذیرش دعوت مصلح الهی ایجاد گردید با اراده و مشیّت الهی، آن حضرت ظهور می كند.

آیة اللّه سیّد محمّد شیرازی

آمادگی مردم و اذن پروردگار عالم

شرط ظهور آن حضرت، آمادگی مردم است و اذن پروردگار عالم در ظهور و در دعاهای وارده، ارشاد به آن شده است.

آیة اللّه سیّد صادق روحانی

آنگاه كه اصلاح به نقطه صفر برسد

آنگاه كه اصلاح به نقطه صفر برسد. نخستین نشانه ای كه از نزدیك شدن ظهورِ امام زمان (عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) حكایت می كند فراگیر شدن و توسعه ظلم و جور و فساد در سرتاسر جهان است به اصطلاح آنگاه كه اصلاح به نقطه صفر برسد، حقّ و حقیقت طرفدار نداشته باشد. این موضوع از روایات اسلامی كه تحت عنوان ccكما ملئت ظلماً و جوراًvcذكر شده است معلوم می شود.

آیة اللّه علوی گرگانی

مشیّت حضرت حقّ تعالی

شرایط ظهور بر دو قِسم است: یك قِسم مربوط به حضرت حقّ تعالی است كه به حسب مفاد بعضی از اخبار هر گاه كه مشیّت حضرت حقّ به ظهور امام تعلّق گرفت شمشیر ذوالفقار به قدرت الهی به سخن می آید و حضرت را دستور به قیام می دهد و چه هنگام این واقعه عظیم، اتّفاق می افتد كسی نمی داند جز ذات باری تعالی .

اعمال مربوط به ملّت

نوع دیگر مربوط به ملّت است كه باید زمینه ظهور از نظر تقوی و تهذیب و تزكیه اعمال و افعال فراهم گردد تا با آمدن آن بزرگوار همه، تحت فرمان صاحب الامر بوده و در انتظار صدور فرمان باشیم.

آیة اللّه سیّد محسن خرّازی

وقتی برخوردهای نامناسب بشری از بین رفت

اجمالاً می توانیم بگوییم آنچه موجب غیبت آن حضرت شد می باید ادامه نیابد تا آن حضرت ظاهر شود. می دانیم كه حكمت خدا و لطف بی پایان او ایجاب كرده و می كند كه ولیّ او در میان مردم باشد امّا جامعه بشری با برخوردهای نامناسب خود كه ما درست هم نمی دانیم آنها چه چیزی است موجب شد آن حضرت در پس ستّار غیبت قرار گیرد گر چه همه از فیض وجود او همانند خورشید پشت ابر برخوردارند.

وقتی برخوردهای نامناسب بشری از بین رفت آن حضرت ظهور خواهد فرمود. اگر بگوییم اعراض عمومی مردم نسبت به امام عصر (ع) كه می خواهد تشكیل حكومت جهانی بدهد علّت غیبت است موقعی شرایط ظهور فراهم می آید كه اقبال عمومی و درك حكومت دینی درجامعه بشری بوجود آید.

آیة اللّه مكارم شیرازی

آمادگی فكری و فرهنگی

1 - آمادگی فكری و فرهنگی: یعنی سطح افكار مردم جهان آنچنان بالا رود كه بدانند مثلاً مسأله «نژاد» یا «مناطق مختلف جغرافیائی» مسئله قابل توجّهی در زندگی بشر نیست، تفاوت رنگها و زبانها و سرزمین ها نمی توانند نوع بشر را از هم جدا سازند، تعصّبهای قبیله ای و گروهی باید برای همیشه بمیرد؛ فكر مسخره آمیز «نژاد برتر» را باید به دور افكند، مرزهای ساختگی با سیمهای خاردار و دیوارهائی همچون دیوار باستانی چین، نمی تواند انسانها را از هم دور سازد. بلكه همان گونه كه نور آفتاب و نسیم های روح بخش، و ابرهای باران زا و سایر مواهب و نیروهای جهان طبیعت به این مرزها ابداً توجّهی ندارند و همه روی كره زمین را دور می زنند و دنیا را عملاً یك كشور می دانند، ما انسانها نیز به همین مرحله از رُشد فكری برسیم.

آمادگی های اجتماعی

2 - آمادگی های اجتماعی: مردم جهان باید از ظلم و ستم و نظامات موجود خسته شوند، و تلخی این زندگی مادّی و یك بُعدی را احساس كنند، و حتّی از اینكه ادامه این راه یك بُعدی ممكن است در آینده، مشكلات كنونی را حل كندمأیوس گردند.

آمادگیهای تكنولوژی و ارتباطی

3 - آمادگیهای تكنولوژی و ارتباطی: بر خلاف آنچه بعضی می پندارند كه رسیدن به مرحله تكامل اجتماعی و رسیدن به جهانی آكنده از صلح و عدالت، حتماً همراه با نابودی تكنولوژی جدید امكان پذیر است، وجود این صنایع پیشرفته نه تنها مزاحم یك حكومت عادلانه جهانی نخواهد بود بلكه شاید بدون آن، وصول به چنین هدفی محال است.

برای ایجاد و سپس كنترل یك نظام جهانی یك سلسله وسایل مافوق مدرن لازم است كه با آن بتوان جهان را در مدّت كوتاهی درنوردید و به همه جا سركشی كرد. از همه جا آگاه شد و در صورت نیاز امكانات لازم را از یك سوی جهان به سوی دیگربرد، پیامها و اطّلاعات و آگاهی های مورد نیاز را در كمترین مدّت به همه نقاطدنیا رسانید.

اگر زندگی صنعتی به وضع قدیم بازگردد، و مثلاً برای فرستادن یك پیام از یك سوی جهان به سوی دیگر، یكسال وقت لازم باشد چگونه می توان بر جهان حكومت كرد و عدالت را در همه جا گسترد؟!

اگر برای سركوب كردن یك فرد یا یك گروه كوچك متجاوز - كه مسلّماً حتّی در چنان جهانی نیز امكان وجود دارد - مدّتها وقت برای مطلّع شدن حكومت و سپس مدّتها وقت برای فرستادن نیروی تأمین كننده عدالت لازم باشد، چگونه می توان حقّ و عدالت و صلح را در سراسر دنیا تأمین كرد؟!

آیة اللّه گرامی

فساد شدید در آخر الزّمان

یك سلسله علائمی در روایت آمده است كه اینها درست است كه علامت ظهورند ولی نمی شود علامت را با شرط از نظر مفهوم لغوی یكی دانست ولی بالأخره وقتی امام معصوم یا پیغمبر اكرم سلام اللّه علیهم اجمعین می فرماید اینها علامت ظهور است معنایش این است كه ظهور، بعد از این است، شرط نیست.

شرط غیر از علامت است ولی همان خاصیّت را می دهد و خیلی چیزها در روایات آمده و جزو روایات معتبر روایتی است كه در روضه كافی آمده و علائم بسیار زیادی است و در حدود چندین صفحه این روایت طول می كشد، در بحار هم همینطور علائمی ذكر شده است. یكی از علائمی كه در روایت سلمان، مرحوم كلینی در كافی آورده اند این است كه مردم دیگر امر به معروف و نهی از منكر نمی كنند بلكه بر عكس امر به منكر و نهی از معروف می كنند و بالاتر، منكر و معروف را اصلاً نمی فهمند و منكر معروف می شود و معروف منكر.

علائم دیگر اینكه مثلاً زنها مصادر بعضی امور می شوند. بچّه ها، بالای منابر می روند. زن ها جلوه می كنند و بیرون می آیند و سوار مراكب می شوند كه اشاره است به جلوه كردن زنها در سطح جامعه. زن ها به دنبال همجنس گرائی با زن ها می روند و مردها به دنبال همجنس گرائی با مردها. زنها به دنبال فحشاء می روند و شوهرانشان خبر دارند ولی نه تنها نهی از منكرشان نمی كنند بلكه آنها را تشویق هم می كنند و از همین راه، درآمد كسب می كنند كه ظاهر روایت این است كه بوفور این قضیّه پیش می آید.

علامت دیگر این است كه افراد خیر و نیكان و پاكان، خانه نشین می شوند و افراد شرور و رذل، كارها را در دست می گیرند.

در روایت دیگری در روضه كافی هست كه حضرت امیر (ع)، خطبه ای را در ذیقار كه منطقه ای است بین كوفه و صفّین ایراد فرموده اند و در آن خطبه یك سلسله علائمی را ذكر كرده اند راجع به آینده زمان كه من اینجا قسمتهایی از آن را عرض می كنم. آمده است كه: «بعد از من، زمانی می آید كه هیچ چیزی پنهان تر از حقیقت و هیچ چیزی روشن تر از باطل نیست! هیچ چیزی بیشتر از دورغ بر خدا و رسول نیست! قرآن تحریف می شود و معروف منكر می شود و منكر معروف می شود! هدایت مثل یك فحشاء مورد انكار قرار می گیرد! كم فروشی جزء عادت آن زمان درمی آید! قرآن و اهل قرآن در میان مردم هستند ولی با مردم نیستند! مردم متفرّق خواهند شد! مسكرات، منكرات، رشوه، قتل، زیاد می شود! از حقیقت فقط اسمی می ماند! از قرآن فقط خطّ و اعرابی می ماند! سلاطین عوض می شوند! رژیم ها تغییر پیدا می كنند ولی آرامشی نیست! مساجد در آن زمان از گمراهی پُر و از هدایت خالی است! حضورشان در مساجد، كُفر به خداست.»

در یك روایتی در جلد 52 چاپ جدید بحار جابر، می گوید: با پیغمبر در «حجّةالوداع» بودم. وقتی حجّ تمام شد حضرت، حلقه درب خانه كعبه را گرفت و با صدای بلند فریاد زدند: «ایّها النّاس.» همه جمع شدند. بعد فرمودند: «بگویم كه بعد از من چه خواهد شد؟» خود پیغمبر گریست. مردم هم گریستند.

سپس فرمود: «بعد از من، تیغ هست بدون برگ (تشبیهی كرده است به اینكه درختان تیغ می دهند و برگ نمی دهند) سلطان جائر! ثروتمند بخیل! عالمی كه رغبت به ثروت دارد (دنبال ظواهر است! انواع ماشین ها! انواع خانه ها!)، فقیری كه دروغ می گوید! پیرمردی كه فاسق و فاجر است! بچّه هایی كه وقیح هستند! زنهایی كه خود را می آرایند.»

بعد سلمان به حضرت عرض كرد: «یا رسول اللّه! كی اینطور می شود؟»

حضرت فرمود: «ای سلمان! وقتی كه علماء كم ولی آوازه خوانها زیاد شوند! زكات ندهند! منكرات زیاد و علنی شود! در مساجد صدا و تكبیر و شعار زیاد شود! دنیا را بالای سر قرار دهید! علم و دانش را زیر پا و گفتارتان دروغ شود! غیبت، میوه تان شود! (یعنی همانطوری كه میوه می خورند با لذّت غیبت می كنند)، حرام را غنیمت شمارند! بزرگان به كوچكان رحم نمی كنند و كوچكان به بزرگان احترام نمی گذارند! در چنین شرایطی لعنت الهی بر اینها فرود می آید. میان شما دعوا و نزاع پیش می آید! دین فقط یك لفظی است در زبان! و وقتی چنین شرایطی پیش می آید منتظر بادهای سرخ، مسخ و بارش سنگ باشید.»

عدّه ای از صحابه عرض كردند: «یا رسول اللّه! كِی چنین حوادثی پیش می آید؟»

حضرت فرمود: «آنگاه كه نمازها را عقب می اندازند! اتباع شهوات می كنند! شرب قحوات می كنند! (كه اشاره به مشروباتی است كه فقط برای لذّت می باشد)، پدران و مادران یكدیگر را شتم می كنند! حرام را غنیمت می دانند! زكات را ضرر دانند! مرد، مطیع زنش می شود! مردم به همسایه شان جفا می كنند! قطع رحم می كنند! رحمت بزرگان از بین می رود! حیاء كوچكان كم می شود! ساختمانها را محكم می سازند! و به بردگان و كنیزان ظلم می كنند! (كه حالا مصداقش كارمندان وكارگران است.)

با هوی و هوس، گواهی شهادت می دهند! حكّام و قضات، به ستم و جور حكم می كنند! شخص به پدر خودش دشنام می دهد و به برادرش، حسد می ورزد! شركا خیانت می كنند! وفا رسم می شود! زنا زیاد می شود! مردها لباس زن می پوشند و پرده حیاء از زنها دریده می شود! كبر در دلها ریشه می دواند همانطوریكه سم در بدن ریشه می گیرد! معروف كم می شود! جرم و جنایت پیدا و روشن و زیاد می شود! گناهان بزرگ سبك شمرده می شوند! مردم به دنبال مدّاحی روند و پول خرج می كنند تا دیگران از آنها تعریف بكنند! برای آوازه خوانی پول می دهند! به دنیا از آخرت مشغول و غافل می شوند! ورع و تقوی كم می شود و طمع زیاد می شود! هرج و مرج می شود! مؤمن، ذلیل می شود و منافق و دورو، عزیز می شود! در مساجد اذان می گویند ولی دلها جایگاه ایمان نیست! قرآن را سبك می شمارند! مؤمن واقعاً ذلیل می شود! صورت، صورت انسان است ولی دل، دل شیطان است! كلام از عسل شیرین تر ولی دل از حنظل، تلختر است! گرگند ولی لباسی پوشیده اند! در هر روز آنها، خداوند می گوید: «مرا می خواهید گول بزنید؟ جرأت بر من پیدا می كنید؟ خیال می كنید ما شما را بیهوده آفریده ایم؟ به عزّت و جلالم قسم كه اگر نبود بخاطر آن كسانی كه در میان شما به اخلاص از من عبادت می كنند قطره ای باران به شما نمی دادم و برگی از زمین نمی رویاندم.»

سپس پیغمبر فرمود: «شگفت از گروهی كه خدایشان پول است، آرزوهای دراز و عمرهای كوتاه دارند آن وقت طمع دارند كه همنشین خدا شوند در حالی كه جز با عمل و عقل به آن راه نخواهند رسید.»

روایات خیلی زیاد است در این باب اگر من بخواهم وارد بشوم این دسته روایات كه اشاره شد روایاتی است كه علائم اخلاقی را می شمرد.